وقتی این عکس رو دیدم یاد روزایی افتادم که کنار بقیع بودیم و از همونجا سلام بر پیامبر میدادیم و شرطه ها اجازه نمیدادن کمی کناربقیع بمونیم و با امامان معصوم و مظلوممون حرف بزنیم ....
واقعا معنی غربت رو آدم توی بقیع احساس میکنه .... نشنیدم کسی مدینه بره و موقع خروجش زار نزنه .... انگار دارن بچه ای رو از مادر جدا میکنن ....خدا قسمت همه ی اونایی که رفتن و نرفتن بکنه ، چون اونی که رفته دلتنگه و اونی که نرفته مشتاق
رحلت خاتم پیامبران و کریم اهل بیت برتمام شیعیان تسلیت باد
۵ نظر:
سلام خانم معلم گل
خوش به حالتون که رفتید و دیدی ودرک کردین
ما که همیشه از پشت شیشه تلویزیون دیدیم
همیشه هم با حسرت...
mahdis
دختری که با مغزش راه میرفت:
عزیزم کاملا درکت می کنم منم موقع دیدن این تصاویر دلم پرپر میزنه برا اونجا
خیلی دوست دارم نقل مکان کنید به پرشین بلاگ چون من با نظرات اینجا مشکل دارم و همیشه شرمنده محبت شما میشم
خوش به حال شما و همه ی کسایی که رفتن ...
منم تسلیت میگم
و امیدوارم که همه اونایی که نرفتن برن و همه ی اونایی که رفتن دوباره برن و شما هم همین طور ...
سلام همکار خوبم
دنیا را برای سبک شدن گناهمان انتخاب نکردیم اما مدرسه رو خدا گذاشت سر راه مان تا شاید گناهمان را کم کنیم
از کلاس و دانش اموز ارامشی می گیرم که از ... راستی امین و اکرم کلاس اول بزرگ شدند و ازدواج کردند و مامان اکرمی که اش میپخت 3 سال دنیا رو بدرود گفته
خانم معلم کج به دنیا امدیم یا دنیا کج بود و هست؟
دلخوش آنیم که حج میرویم
غافل از آنیم که کج میرویم
کعبه به دنبال خدا میرویم
او که همینجاست؛کجا میرویم؟
حج بخدا جز یه دل پاک نیست
بردن غم از دل غمناک نیست
دین که به تسبیح و سر و ریش نیست
هرکه علی گفت که درویش نیست
ارسال یک نظر