به فرزندی که لبخند زیبایش ظاهر نشد !

برای سهیلا و سهیلائیان در این نظام چه کرده ایم ؟

اعتماد (30 مهر ) : سهيلا قديري تنهاترين و بي پناه ترين ايراني که زندان هاي کشور تاکنون به خود ديده، ديروز اعدام شد. نه کسي را داشت که براي اعدام نشدنش به دادستان التماس کند و نه حتي بيرون در زندان اوين کسي منتظر بود تا انجام اعدام را به اطلاعش برسانند. کسي بدن بي جان او را تحويل نمي گيرد و هيچ ختمي به خاطر اوبرگزار نمي شود. از همه درآمدهاي نفتي کشور فقط چند متر طناب نصيب گردن او شد و از 70 ميليون جمعيت ايران تنها کسي که به او محبت کرد، سربازي بود که دلش آمد صندلي را از زير پاي سهيلا بکشد و به 16 سال بي پناهي و فقر و آوارگي او پايان دهد و او را روانه آن دنيا کرد که مامن زجرکشيدگان و بي پناهان و راه به جايي نبردگان است .

البته سهیلا را نمی توان اولین قربانی این بی عدالتی اجتماعی دانست .... اما شاید طرح این مصداقها در رسانه ها ، نه دولتمردان ( که آنان در جریان بوده و می باشند اما سرشان به مسائلی حتما مهمتر گرم است که از این قسمت جامعه بی خبرند ) بلکه مردم شریف ایران را به تفکر وادارد که ما مردم برای اینگونه افراد چه ترفندی بیندیشیم که جامعه ی اسلامی مان دچار چنین معضلاتی نشود ...

واقعا سخت است زنی که مادر شده فرزندش را مثله کند . حتی تصورش سخت است چه رسد به انجام دادنش و وقتی از او بخواهند که بگوید دچار جنون شده و او نپذیرد و اصرار بر داشتن منطقی برای انجام کارش داشته باشد سخت تر ....

سرنوشت او مانند بسیار سهیلاهای گمنامی است که چون او در انتها خود را فقط معرفی نکرده اند .... چرا غافلیم از جنین های دو ماهه ای که در توالت های دبیرستانها یافت می شود ؟ ....

اینها معضل است .... نیاز به کاری فرهنگی دارد .... مسئولین باید چاره اندیشی کنند .... نمی توانند از مردم خیر کمک بطلبند ؟.... به قولی در محرم و صفر دیگ دیگ برنج بار می کنیم .... سالی صد هزار بار گوسفند قربانی میکنیم ....به مردم بگوییم چه خبر است ... دست یاریمان را به سویشان دراز کنیم ....( گرچه اعتماد مردم ازمسئولین سلب شده است.... از بس در انواع سازمانهای امدادی بخور بخور دیده اند ، می ترسند نذوراتشان به مستحقی واقعی نرسد و ترجیح می دهند شخصا اقدام نمایند !!) ...اعتماد مردم را جلب کنید ....

داشتن سر پناه برای فقرا چیزی است که در اکثر کشورهای اروپایی و امریکایی رایج است .... ما که نرفته ایم ولی فیلمش را دیده ایم!! ...تعریف هم از ان ورآبیها شنیده ایم .... مسئولین نمی توانند چنین مکانهایی تاسیس نمایند ؟ کمی از رزق و روزی اضافی خود بزنند و به این امور بپردازند مطمئن باشند خیر دنیا و اخرت دارند .... فقط برای دنیایشان کار نکنند وااای از ان روزی که نتیجه ی اعمالمان را بدستمان دهند .... امیدوارم برای معادشان تدبیری اندیشیده باشند که هرچه مسئول تر ، جوابگو تر .....و من یعمل مثقال ذره خیر یره و ....
ضمنا دوست دارم راهنمایی بشوم ، درک نمی کنم که : قتل قتل است دیگر .... چطور است که سهیلا به جرم قتل فرزند اعدام می شود ولی جوان 20 ساله کشته شده در کهریزک قاتلش معلوم نیست و اعدامی نیز در کار نمی باشد ؟ !!! ..... این قصاص ها و مجازاتها برای خودش آدابی دارد !!! ....

خدا را شکر که قاضی نشدیم ، خدا را شکر که مسئولیت چند بچه را بیشتر نداریم ( که آنهم از سر دولت های کریمه هر سال سازی نو می زنند و سرمان را به انواع و اقسام بخشنامه های پوچ گرم می کنند و از کار اصلی مان وا می نهنند تا جوابگوی این عده هم خودشان باشند !!! )، خدا را شکر که نباید جوابگوی خیل عظیم مردمی باشیم که در پشت درهای زندانها منتظر اعلام حکم عزیزانشان هستند ، خدا را شکر که از آن دسته کسانی نیستیم که بی هیچ توجیهی می گیرند و می برند و می زنند و آخر هم هیچ جوابی نمی دهند که چرا ؟ !!! ....

 خدا را شکر که فقط یک معلمم !!!!